



Η φωτογραφική εργασία, «Ο Κύκνος που Δακρύζει (The weeping Swan)», εξελίσσεται στην Βόρεια Εύβοια, στην επαρχία Ιστιαίας, όπου ζω.
Εδώ βρίσκεται το Μικρό και το Μεγάλο Λιβάρι. Είναι παράκτια υγροτοπικά συστήματα λιμνοθαλασσών και ελωδών εκτάσεων. Λιβάρι είναι η ντόπια ονομασία υγροτόπου.
Βρίσκονται στον μεσαίο μεταναστευτικό αεροδιάδρομο πουλιών του Ελλαδικού χώρου και η παρουσία τους παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταναστευτική διαδικασία αφού λειτουργούν σαν τόπος διαχείμασης αναπαραγωγής και ξεκούρασης τους.
Ανάμεσα στους δύο υδροβιότοπους, βρίσκεται ο παραλιακός οικισμός Κανατάδικα, όνομα που προέρχεται από τα κεραμικά προϊόντα που κατασκευάζονταν από την άφθονη άργιλο της περιοχής. Η ανακάλυψη της τουριστικής αξίας που είχε η παραλία, επέφερε σημαντικές αλλαγές τόσο στο τοπίο όσο και στις χρήσεις γης της περιοχής.
«Ο Κύκνος που Δακρύζει» θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη μορφή αρχαίας τραγωδίας. Είναι ένα δράμα σε εξέλιξη στον σύγχρονο Βίο του ανθρώπου.
Η σύγκρουση του ζωτικού χώρου του Κύκνου, που κατ επέκταση αποτελεί το σύνολο των Βιοτόπων του Πλανήτη, με τον ζωτικό χώρο του ανθρώπου. Ο υδροβιότοπος σαν ζωτικός χώρος του Κύκνου στα όρια του αστικού χώρου του ανθρώπου, τίθεται υπό αμφισβήτηση, με τις επιβιοτικές ανάγκες επέκτασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε αυτόν.
Ο Άνθρωπος ως βασικός ήρωας του δράματος είναι ένα ον, με όλες τις αδυναμίες, τα πάθη, τα ένστικτα, τις αρετές, της ανθρώπινης φύσης και τις διακυμάνσεις της δράσης του, από αυτές.
Το τοπίο είναι η σκηνή, που διαδραματίζεται η ζωή του Κύκνου και αυτή η ανθρώπινη πράξη.
Ο Κύκνος είναι ο άλλος ήρωας της τραγωδίας. Αποτελεί σύμβολο, χάρης, ομορφιάς, ισορροπίας, ηρεμίας, πίστης, ανανέωσης και αλλαγής. Αποτελούσε το ιερό ζώο της θεάς Αφροδίτης και του θεού Απόλλωνα στην Αρχαία Ελλάδα.
Ένα ιερό σύμβολο, υπό διωγμό. Ένας σιωπηλός αποδέκτης των ανθρώπινων δράσεων, που συνεχίζει αγόγγυστα και διαβιώνει χωρίς διεκδικήσεις, γιατί η φυσική επιλογή τον υποχρεώνει. Ο κύκνος σιωπά …
Μια σιωπή που ομολογεί.
«All we know is that the Swan, floats endlessly through all time and all space with all of us and everything, floating in a single tear of his eye». (Rephrased from the lyrics of the song Bahamut, Hazmat Modine).
Η φωτογραφική εργασία ο Κύκνος που Δακρύζει συνεχίζεται.