Tatiana Tzoumaki

 Στο ροζ του φεγγαριού

εκεί θα σε παλέψω

πίσω από την πράσινη χλόη των ερώτων

στο νέφος των ατμών από ιδρώτα κι απάτητη χαρά

εκεί θα κόψω και θα μοιράσω το ψωμί μας ξανά/ μέχρι να χορτάσεις το χνώτο του ουρανού

μέχρι να φτάσει η θάλασσα πιο πάνω απ τα κύματα/ κι η αγάπη πιο πάνω

από το πιο βαθύ γιατί σου.